یک میلیون شغل جدید کجاست؟
تاریخ انتشار: ۱۹ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۵۱۳۰۱
اعتماد نوشت: با اظهارنظر تازه سخنگوی دولت درباره اشتغالزایی جدید بیش از یک میلیون نفر، مشخص شده که دولت سیزدهم بر این ادعا اصرار زیادی دارد. اما چنین چیزی چقدر درست است؟ نخستین بار، دوم بهمن ماه بود که رییسجمهور در برنامهای تلویزیونی عنوان کرد که «آمار حاکی از ایجاد قریب به یک میلیون شغل جدید است که با کد ملی، کد بیمه و محل اشتغال به شکل مستند ارایه شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یک روز بعد در چهارم بهمن ماه، نوبت به صولت مرتضوی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی رسید که این آمار را تایید کند. او گفت که «دولت بر مبنای وعدهای که داده بود از مرز ایجاد یک میلیون فرصت شغلی در سال عبور کرده است.» دو هفته از این اعلام رقمهای «اشتغالزایی» گذشته و روز گذشته سخنگوی دولت، ارقام تازهای ارایه کرده و گفته است که «میزان اشتغال در پاییز ۱۴۰۱ نسبت به سال قبل ۵۳۰ هزار نفر افزایش یافته و تعداد شاغلان به ۲۴ میلیون نفر رسیده است.»
آقای رییسی در جریان مبارزات انتخاباتی بارها عدد «یک میلیون» را به کار برد و در وعدههایش استفاده کرد. مثل «ایجاد یک میلیون شغل در هر سال» یا «ساخت یک میلیون واحد مسکونی در هر سال». به نظر میرسد که با توجه به گذشت تقریبا یکسال و چندین ماه از آغاز به کار دولت، فشار رسانهای از پیگیری این وعدهها آنقدری بوده که این آمارها ارایه شود. چنانکه هنوز خبری از یک میلیون واحد مسکونی وعده داده شده نیست و آمار اشتغال را هم قرار است اینجا بررسی کنیم.
آمار متناقض با کد ملیابتدا باید گفت که سه آمار مختلف ارایه شده. اولی توسط رییسجمهور و وزیر کار که هر دو از ایجاد یک میلیون شغل خبر دادهاند. دومی از طرف معاون اول رییسجمهور که ۱۰۰ هزار شغل را کم و سومی توسط سخنگوی دولت که آمار ابتدایی رییس دولت را نصف کرده است. اگر مسوولان دولتی مدعی هستند که این یک میلیون شغل با «کد ملی» یا «کد بیمه» قابل پیگیری و اثبات هستند، پس چرا چندین آمار متناقض و متفاوت توسط آنها منعکس شده است؟ مطابق برنامه ششم توسعه (اجرای این برنامه قبلا یکسال و نیم تمدید شده بود تا برنامه هفتم تصویب شود، اما با توجه به عملکرد قابل ستایش سازمان برنامه و بودجه که باید برنامه هفتم را تدوین و به مجلس ارایه میداد، یکسال و نیم دیگر تمدید شده است) مرکز آمار ایران مسوول مستقیم ارایه آمارهاست. آیا نمیشد مسوولان سازمان برنامه و بودجه به سازمان تحت مدیریت خود یعنی مرکز آمار بگویند که نشستی مطبوعاتی برگزار کرده و آمار اشتغالزایی را بهطور جزیی ارایه دهند؟
تناقض کاهش مشارکت اقتصادی بیکاریمطابق گزارشی که مرکز آمار ایران نهم بهمن ماه امسال منتشر کرده تا پاییز ۱۴۰۱ جمعیت در سن کار دو میلیون نفر بیشتر شده، اما جمعیت شاغل هنوز حدودا ۵۰۰ هزار نفر کمتر از زمانی است که هنوز خبری از کرونا در کشور نبود. یعنی جمعیت در سن کار به ۶۴ میلیون نفر رسیده، اما از این میزان ۲۶ میلیون نفر در بازار کار هستند و مابقی یا از بازار کار خارج شدهاند یا اصلا به آن وارد نشدهاند یا اصولا از جستوجوی شغل ناامید شدهاند.
نرخ بیکاری به معنای آن است که افراد ناکام از یافتن شغل چه درصدی از افراد مشارکتکننده در بازار کار را تشکیل میدهند. این آمار نشان میدهد که نرخ بیکاری پاییز امسال به کمترین سطح خود در ۱۷ سال گذشته رسیده (۸.۲ درصد). اما در کنار آن، نرخ مشارکت که نسبت کل جمعیت مشارکتکننده در بازار کار (بیکار و شاغل) به کل جمعیت در سن کار است، در حدود ۴۱ درصد باقی مانده است. یعنی ۵۹ درصد از جمعیت هنوز در دسته «غیرفعال» قرار دارند و نتوانستهاند پس از شوک ناشی از همهگیری کرونا، به بازار کار برگردند.
جمعیت شاغلان چقدر افزایش یافت؟چه اتفاقی در این مدت برای تعداد شاغلان افتاده است؟ مرکز آمار میگوید جمعیت شاغلان در پایان تابستان سال گذشته یعنی زمانی که دولت آقای رییسی قدرت را به دست گرفت، ۲۳ میلیون و ۴۰۴ هزار و ۹۸۰ نفر بوده است. سه ماه بعد یعنی در پایان پاییز پارسال، جمعیت شاغلان به ۲۳ میلیون و ۵۳۵ هزار و ۱۷۵ نفر میرسد. یعنی در این سه ماه، ۱۳۰ هزار و ۱۹۵ نفر به تعداد شاغلان اضافه شده است.
سه ماه بعد، در پایان سال ۱۴۰۰ جمعیت شاغلان به ۲۳ میلیون و ۴۴۷ هزار و ۴۵۲ نفر میرسد. یعنی در پایان سال ۸۷ هزار و ۷۲۳ نفر دیگر به تعداد شاغلان اضافه میشود. ۹ ماه بعد، یعنی در پایان پاییز، تعداد شاغلان آنگونه که مرکز آمار میگوید به ۲۴ میلیون و ۷۰ هزار و ۱۴۲ نفر رسیده. یعنی در این مدت، ۶۲۲ هزار و ۶۹۰ نفر به تعداد شاغلان اضافه شده است. در این بازه ۱۵ ماهه، اتفاقات زیادی افتاده و تعداد شاغلان هم رشد داشته و در این شکی نیست. به هر حال اقتصاد ایران از یک شوک بیکاری ناشی از همهگیری کرونا بیرون آمده و به همین دلیل چندان بیراه نیست اگر بخش بزرگی از آنها که از بازار کار خارج شده بودند، با فروکش کردن موجهای کرونایی به بازار برگردند.
اما هر طوری که بخواهیم مقایسه کنیم، عدد یک میلیون اشتغال ایجاد شده را آمارها تایید نمیکنند و میتوان دید که شمار شاغلان به یک میلیون حتی نزدیک هم نشده است. شاید این مقایسه از نظر ریاضی چندان درست نباشد، اما به هر حال در جستوجوی عددهای اعلامی مجبور به چنین مقایسههایی هستیم. جمعیت شاغلان در پاییز امسال نسبت به تابستان پارسال ۶۶۵ هزار و ۴۳۲ نفر افزایش یافته. در فاصله یکساله پاییز ۱۴۰۱ به پاییز ۱۴۰۰ جمعیت شاغلان ۵۳۵ هزار و ۲۳۷ نفر اضافه شده.
از پایان سال گذشته تا پایان پاییز امسال هم جمعیت شاغلان ۶۲۲ هزار و ۹۶۰ نفر اضافه شده است. باید پرسید که این یک میلیون افزایش شاغلان و ایجاد شغل در کجا بوده که آمارهای نهاد رسمی ارایهکننده آمار در ایران آن را تایید نمیکند؟ اتفاقی که در دو سال گذشته رخ داده، رکود تورمی و خالی نشدن اثرات شوک همهگیری کرونا بر بازار کار بوده که برعکس اعتقاد مسوولان دولتی باید گفت موجب «اشتغالزایی منفی» هم شده است. واقعیت امروز بازار کار، بیش از دو میلیون نفری هستند که در جستوجوی شغل مناسبند و بیکارند و ۷.۵ میلیون نفر هم در ردیف اشتغال ناقص قرار گرفتهاند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: آمار شاغلان یک میلیون شغل تعداد شاغلان جمعیت شاغلان اشتغال زایی میلیون نفر رییس جمهور مرکز آمار بازار کار سال گذشته اضافه شده کد ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۵۱۳۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رتبهبندی برترین دانشگاههای آسیا منتشر شد/ جایگاه ایران کجاست؟
رتبهبندی تایمز به تازگی جدیدترین نسخه رتبه دانشگاههای قاره آسیا در سال ۲۰۲۴ میلادی را منتشر کرد که چینیها برتری بودند و بهترین دانشگاه ایرانی به رتبه ۵۶ بسنده کرد.
به گزارش ایسنا، در دهههای گذشته، ظهور و شکوفایی دانشگاههای آسیایی در میان دانشگاههای جهان قابل توجه بوده است.
این پیشرفت در تمامی رتبهبندیهای معتبر دانشگاههای جهان هم دیده شده است. اخیرا رتبهبندی تایمز، جدیدترین نسخه از رتبه دانشگاههای قاره آسیا را منتشر کرده و در آن روشهای ارزیابی خود را اصلاح کرده است.
قدرت رو به بهبود تولیدات تحقیقاتی چین و تأثیر آن بر منطقه رمز موفقیت چینیها در برتر بودن در این تحقیقات بوده است. نکته قابل توجه دیگر، رشد نیروگاههای منطقهای در زمینه همکاری با صنعت و همچنین اشاره به این موضوع است که بیشتر کشورهای آسیایی در حال بهبود سیستم آموزش عالی خود در این زمینه هستند.
سال گذشته، چین چهار رتبه از ۱۰ رتبه برتر را به خود اختصاص داد. امسال پنج دانشگاه در میان ۱۰ دانشگاه برتر دارد. این پیشرفت چینیها برای هنگ کنگ بد بوده ،چرا که اکنون تنها دو مؤسسه در بین ۱۰ مؤسسه برتر دارد.
بعد از چین و هنگ کنگ، ژاپن هم عملکرد خوبی داشته است. اما در میان کشورهای شرق آسیا، کره جنوبی دچار سقوط شده است. در سال ۲۰۲۳ میلادی دانشگاه ملی سئول که برترین دانشگاه کره جنوبی است، جایگاه ۱۱ را داشت اما امسال به رتبه چهاردهم سقوط کرده است.
بر این اساس برترین دانشگاههای آسیا از نظر مؤسسه رتبهبندی تایمز به شرح ذیل است:
۱- دانشگاه شینهوا( چین)
۲- دانشگاه پکن( چین)
۳- دانشگاه ملی سنگاپور ( سنگاپور )
۴- دانشگاه صنعتی نانیانگ( سنگاپور)
۵- دانشگاه توکیو ( ژاپن)
۶- دانشگاه هنگکنگ ( هنگ کنگ )
۷- دانشگاه شانگهای جیائو تونگ ( چین)
۸- دانشگاه فودان ( چین)
۹-ژیجیانگ ( چین)
۱۰- دانشگاه چینی هنگکنگ ( هنگ کنگ)
اما ۱۰ دانشگاه ایرانی برتر این رتبهبندی که رتبه آنها در مقابل نامشان نوشته شده نیز به ترتیب ذیل است:
دانشگاه صنعتی شریف: ۵۶
دانشگاه صنعتی امیرکبیر: ۶۸
دانشگاه علم و صنعت ایران: ۷۹
دانشگاه تهران:۱۰۰
دانشگاه صنعتی شیراز: ۱۱۸
دانشگاه تبریز:۱۲۱
دانشگاه علوم پزشکی تهران:۱۲۹
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی:۱۳۱
دانشگاه صنعتی اصفهان: ۱۳۳
دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل: ۱۳۶
بررسی آمار و ارقام این رتبهبندی نشان از آن دارد که دانشگاههای ایرانی آنطور که باید و شاید جایگاهی در خور نداشتهاند. چراکه برترین دانشگاه ما در این رتبهبندی یعنی دانشگاه صنعتی شریف به رتبه ۵۶ در میان دانشگاههای آسیا بسنده کرده است. این در حالی است که توان و دانش دانشجویان و نخبگان ما و همچنین ظرفیتهای دانشگاههای ما چیزی فراتر از این آمار و ارقام است و بی شک با اراده و همت بیشتر از طرف مسئولان میتوان به این مهم دست پیدا کرد.
انتهای پیام